Praca zawodowych kierowców jest bardzo wymagająca. Istotne w niej jest zarówno bezpieczeństwo kierowcy, jak i innych użytkowników drogi, dlatego w trakcie jazdy przewoźnicy muszą być maksymalnie skupieni na wykonywaniu swoich obowiązków. Jednak prowadzenie pojazdu przez kilka godzin z rzędu powoduje zmęczenie i dekoncentruje. Konieczny jest zatem odpowiednio długi odpoczynek.
Okazuje się, że o czasie przeznaczonym na pracę i regenerację nie decydują poszczególni przedsiębiorcy ani sami kierowcy. Mianowicie wpływ na to mają przepisy prawne, które szczegółowo regulują te kwestie. Warto je poznać, gdyż ich nieprzestrzeganie grozi karami finansowymi oraz znaczenie poważniejszymi skutkami takimi jak np. przemęczenie kierowców, którzy mogą stać się zagrożeniem dla bezpieczeństwa na drodze.
Jak liczony jest czas pracy kierowców?
Czas pracy kierowców definiowany jest nie tylko poprzez godziny, które są przeznaczone na prowadzenie pojazdu, ale również obejmuje: rozładunek i załadunek przewożonych towarów, czynności spedycyjne, załatwianie formalności, obsługę pojazdów i przyczep, utrzymanie pojazdu w czystości i wykonywanie niezbędnych prac świadczących o jego bezpieczeństwie oraz gotowość do pracy np., w trakcie oczekiwania na rozładunek lub załadunek. Tym samym na wykonanie tych czynności kierowca może przeznaczyć maksymalnie 9 godzin w ciągu doby. Wyjątkiem są 10-godzinne dni pracy, które mogą się zdarzyć wyłącznie dwa razy w tygodniu. Liczbę godzin określa się również w zestawieniu tygodniowym i dwutygodniowym.
Limit pracy w ciągu tygodnia to 56 godzin
czyli w przeliczeniu nie więcej niż 8 godzin codziennej pracy. Z kolei w dwóch następujących po sobie tygodniach kierowca może przepracować maksymalnie 90 godzin. Jeśli więc w pierwszym tygodniu przepracuje 56 godzin, w następnym może zrealizować jedynie 34 godziny. Kontrolę przebiegu pracy w transporcie drogowym
wedle powyższych, ustawowych regulacji powinni przeprowadzać przedsiębiorcy. Z tego względu w obowiązku kierowcy jest posiadanie tachografu w pojeździe, który zapisuje długość przebytej trasy, liczy czas przeznaczony na jazdę oraz określa czas i częstotliwość przerw od obowiązków. Te ostatnie również są szczegółowo określane przez ustawodawcę.
Czas pracy kierowców a przerwy w wykonywaniu obowiązków
W trakcie prowadzenia pojazdu obowiązkowe jest również robienie przerw. Po jeździe trwającej 4,5 godziny kierowcy przysługuje 45-minutowy odpoczynek. Nie musi to być jedna, tak długa przerwa. Przewoźnicy mogą sobie ją rozłożyć na dwie części – pierwszą, trwającą nie mniej niż 15 minut i drugą, półgodzinną. W przypadku 15-minutowej przerwy nie jest określony czas pracy, po którym może ona nastąpić. Obowiązkowa przerwa 30/45-minutowa powinna mieć również miejsce po 6 godzinach jazdy. Jeśli jednak kierowca wykorzystał ten czas, po 4,5 godzinach prowadzenia, wówczas ten przepis go nie obowiązuje. Poza przerwami prawo określa również czas, jaki kierowcy muszą przeznaczyć na odpoczynek dobowy i tygodniowy.
Tym samym w ciągu dobry na regenerację powinno się przeznaczać minimalnie 11 godzin. W wyjątkowych sytuacjach maksymalnie 3 razy w ciągu dwóch tygodni odpoczynek może być skrócony do 9 godzin. W tym czasie przewoźnicy nie są zobowiązani do wykonywania żadnych obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Czas na odpoczynek jest wyłącznie dla nich i mogą go spędzić tak, jak chcą. Co więcej, po 6 cyklach pracy, kierowcy przysługuje 45-godzinny odpoczynek (jest to tzw. regularny odpoczynek tygodniowy), który w wyjątkowych sytuacjach może być skrócony do 24 godzin. Przestrzeganie tych regulacji wpływa na efektywność pracy i stan zdrowia kierowców, którzy muszą mieć zagwarantowaną odpowiednią liczbę godzin na regenerację.
