Międzynarodowa konwencja ADR określa przepisy regulujące przewóz towarów i ładunków niebezpiecznych. Poniżej przedstawiamy najważniejsze dotyczące jej informacje.
Co warto wiedzieć na temat międzynarodowej konwencji ADR?
Skrót ADR pochodzi od francuskiej nazwy L'Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route (Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Jest to międzynarodowa konwencja, która weszła w życie 30 września 1957 r. w Genewie. W Polsce ratyfikowano ją jednak dopiero osiemnaście lat później, w roku 1975. Chwili obecnej konwencja ADR honorowana jest w 44 krajach.
Od 2003 roku każdy przewoźnik oferujący transport towarów niebezpiecznych – a także przedsiębiorstwa zajmujące się ich wysyłaniem i odbiorem – mają obowiązek korzystania z pomocy doradcy ds. bezpieczeństwa, nazywanym również doradcą ADR. Do jego kompetencji należy m.in. wdrażanie procedur bezpieczeństwa oraz wsparcie przedsiębiorców w przestrzeganiu poszczególnych przepisów i wymogów.
Konwencja ADR składa się z trzech elementów. Są to:
- Umowa właściwa – która reguluje wzajemne stosunki prawne państw przynależących.
- Załącznik A – zawiera on m.in. wykaz wszystkich znanych towarów niebezpiecznych, przepisy związane ze stosowaniem opakowań i cystern oraz procedury nadawcze. Znajdują się tu również wytyczne dotyczące konstrukcji i badań poszczególnych rodzajów opakowań, kontenerów i cystern, a także przepisy regulujące załadunek, przewóz, manipulację i rozładunek towarów. Załącznik A określa ponadto podział ładunków niebezpiecznych na 13 klas ze względu na zagrożenie dominujące charakterystyczne dla każdej z nich.
- Załącznik B – obejmuje przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych. Znajdują się tu wymagania ogólne regulujące postępowanie członków załogi pojazdu, a także wytyczne dotyczące jego wyposażenia oraz dokumentacji przewozu. Załącznik zawiera również wymagania dotyczące konstrukcji pojazdów oraz warunki dopuszczenia ich do pracy.
